Grzegorz Fitelberg
Absolwent Instytutu Muzycznego w Warszawie (w klasie skrzypiec i kompozycji), wygrał konkursy kompozytorskie w Lipsku (1898) i Warszawie (1901). Jego debiut dyrygencki miał miejsce w 1904 roku w Filharmonii Warszawskiej. W 1905 roku współorganizator Spółki Nakładowej Młodych Kompozytorów Polskich. Pierwszy wykonawca wielu dzieł Szymanowskiego (także współautor instrumentacji m.in. II Symfonii), propagator polskiej twórczości w świecie.
Pracował z wybitnymi orkiestrami oraz zespołami operowymi Europy i świata. W 1921 roku objął stanowisko dyrygenta Baletów Rosyjskich Diagilewa, dyrygował prawykonaniem Mawry Strawińskiego w paryskiej Operze (1922). Zorganizował i prowadził WOSPR w Katowicach.
Po opuszczeniu Warszawy w 1939 roku udał się do Paryża, następnie do Ameryki Południowej (dyrygent Teatro Colón w Buenos Aires) oraz USA. W 1946 roku w Krakowie poprowadził swój pierwszy po powrocie do kraju koncert (z dziełami Karłowicza, Palestra i Szymanowskiego).
W latach 1950–1951 był profesorem w PWSM w Katowicach (jego absolwentem był m.in. Karol Stryja – inicjator Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga).
Uhonorowany najwyższymi odznaczeniami, m.in. Orderem Komandorii z Gwiazdą Polonia Restituta (1947).